Αναζητώντας τη χαμένη μας ελπίδα, προκειμένου να φανεί πάνω από την πόλη ένας ορίζοντας προσδοκιών, είν’ αναγκαίο να γνωρίσουμε και να αναδείξουμε τα δομικά στοιχεία που συνδιαμορφώνουν την καθημερινή μας πραγματικότητα. Η συνειδητοποίησή της είναι η αφετηρία του μετασχηματισμού της.
Η συνηθισμένη έκφραση: «δε μας αρέσει η Καρδίτσα» μπορεί να γίνει: «Η Καρδίτσα που θέλουμε». Με μια διάθεση σεβασμού στις τοπικές κοινότητες και τις ιδιαίτερες κουλτούρες, ο συνεχής διάλογος και η επικοινωνία (κι όχι μόνο η επίσημη ψηφοφορία των εκλογών) μπορούν να δώσουν στους πολίτες τη δύναμη της αλλαγής.
Με μια αυτογνωσία της τοπικής μας ιστορίας, ο νέος δήμος Καρδίτσας μπορεί να αποτελέσει μια εξακτινωμένη πόλη. Με τη δημιουργία επίκεντρων (πιθανό στις έδρες των καποδιστριακών δήμων), η «ανοιχτή πόλη» μπορεί να επιβιώσει και να αναδειχτεί στο νότο των Βαλκανίων, έχοντας χαρακτηριστικά, όπως:
Εύκολη καθημερινότητα. Μετακινήσεις με ποδήλατο και φτηνή δημοτική συγκοινωνία.
Ποιότητα ανοιχτών / δημόσιων / κοινόχρηστων χώρων. Λειτουργικότητα, καλαισθησία και φροντίδα του αστικού περιβάλλοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου